[av_textblock size=” font_color=” color=”]

تست فشارگذاری و وکیوم در راه اندازی چیلر و کولرگازی

بهترین تست فشارگذاری، زمانی انجام می‌شود که گاز مورد استفاده در اثر تغییرات دما، دچار تغییرات زیاد فشار نگردد. در نتیجه گاز نیتروژن (N2) برای این منظور توصیه می‌گردد.

توجه : هیچ‌گاه برای تست فشارگذاری از اکسیژن (O2) و یا حتی از هوا (چون دارای اکسیژن می‌باشد) استفاده نشود. زیرا در شرایطی خاص، امکان ترکیب اکسیژن با روغن کمپرسور و حتی ایجاد انفجار وجود خواهد داشت.

اگر از دستگاه مشخص کننده هالید(مشعل هالید)(halide – detecting leak detector) برای کنترل کردن وجود نشتی در لوله‌کشی استفاده می‌گردد، باید مقدار کمی گاز مبرد 22-R به سیستم تزریق کرد تا جایی که فشار آن به psi10 برسد و سپس شارژ نیتروژن آغاز گردد. شارژ نیتروژن باید تا رسیدن فشار مدار به 5/1 برابر فشارکاری ادامه یابد. معمولاً این مقدار در حدود psi350 برای 134-R و psi450 برای 22-R در نظر گرفته می‌شود. توجه شود که این فشار 5/1 برابر فشارکاری توسط ASME توصیه شده و جهت بررسی صحت اتصالات و سایر موارد می‌باشد. در حالت تست نشتی‌یابی، معمولاً چنین فشاری لازم نبوده و فشار تا 1/1 برابر فشارکاری ادامه می‌یابد. قبل از انجام تست، شیراطمینان فشار (pressure safety valve) حتما از روی سیکل باز شود، در غیر این صورت این شیر از بین رفته و ناچاراً باید تعویض گردد.

در هنگام خواندن گیج، آهسته ضربه‌هایی ملایم به آن وارد کرده تا از آزاد بودن سوزن گیج و درستی عدد نشان داده شده اطمینان حاصل گردد.

هرچه سیستم بزرگ‌تر باشد، زمان مورد نیاز برای تغییر محسوس فشارگیج بیشتر خواهد بود، بطور کلی زمان 24 ساعت، زمان مناسبی می‌باشد. اگر فشار مدار با گذشت زمان کاهش پیدا کرد، احتمالاً در مدار نشتی وجود دارد. امکان دارد این نشتی مربوط به گیج (Gage) اندازه‌گیری و اتصالات آن باشد نه از طرف مدار، بنابراین گیج باید کاملا کنترل گردد و همواره سعی شود از (pressure regulator) در سیلندر نیتروژن استفاده گردد.

موارد زیر نیز دارای اهمیت می‌باشند:

1- سلونوئیدوالو(Solenoid valve) باید در موقع تست فشارگذاری کاملا باز باشد.

2- در کنترل وجود نشتی، بخصوص در محل‌های اتصال، حتما باید از کف صابون استفاده شود.

3- بعد از برطرف کردن لیک‌ها (leaks) تست فشارگذاری باید به‌صورت کامل از ابتدا تکرار شود.

1- گیج‌های منیفولد نیتروژن جهت تشخیص تغییرات جزئی فشار، قابل اطمینان نیستند.

تخلیه هوا(وکیوم)

بعد از انجام تست فشارگذاری (leak test)، اکنون به کمک یک پمپ‌خلا (vacuum pump) که به کمک لوله‌های مسی و یا شیلنگ مخصوص(با حداقل قطر 8/3) به شیر وکیوم متصل شده، سیستم را تا فشار (mmhg28-) برای بار اول خلاء می‌نماییم(این مرحله باید 2 ساعت ادامه داشته باشد).

در مرحله بعد خلاء ایجاد شده به وسیله ورود مبرد، از بین می‌رود. به این معنی‌که مبرد پس از عبور از یک خشک کن (Drier) وارد سیستم می‌گردد تا فشار دوباره به (mmhg0) برسد.

عمل خلاء کردن سیستم را برای دومین بار نیز تکرار می‌نماییم. بین مرحله اول و مرحله دوم، فیلتردرایر خط مایع و فیلترساکشن خط‌مکش، باید در جای خود در مدار نصب گردند.

جهت اطمینان بیشتر، انجام مرحله وکیوم برای بار سوم نیز توصیه می‌گردد. در این مرحله فشار باید به (mmhg7/29-) یا کمتر برسد. (این مرحله باید 2 ساعت ادامه داشته باشد). بعد از این مرحله است‌که می‌توان شارژ مبرد به دستگاه را انجام داد.

اگر دستگاه دارای ریسور باشد، بهتر است که مبرد به درون ریسور شارژ شود.

توجه شود که یکی از اشکالاتی که ممکن است در این بین پیش آید به دام افتادن آب با رطوبت در زیر روغن کمپرسور در محفظه کارتر کمپرسور می‌باشد. این آب حتی با وجود خلاء شدن سیستم همچنان به‌علت کشش سطحی روغن، در زیر آن باقی خواهد ماند. برای غلبه کردن بر این کشش سطحی، بهترین کار ضربه زدن به بدنه کمپرسور با یک چکش سر نرم(چکش با سر لاستیکی یا مشابه آن) در هنگامی که سیستم در وکیوم است می‌باشد. هر حرکتی نیز که بتواند باعث تکان خوردن روغن شود، نیز مفید است. همچنین حرارت دادن محفظه کارتر کمپرسور با حرارت یک لامپ و یا روشن کردن هیتر کارتر کمپرسور، نیز به خارج شدن آب کمک می‌نماید. توجه شود که هیچ‌گاه برای ایجاد این ارتعاشات از روشن کردن خود کمپرسور استفاده نشود. زیرا روشن کردن کمپرسور در حالی که سیستم تحت وکیوم است، حتی برای چند ثانیه، باعث صدمه دیدن الکتروموتور آن خواهد گردید چراکه جریان گاز مبرد، دیگر وجود ندارد تا الکتروموتور را خنک کند. این مطلب به‌خصوص در کمپرسورهای(Hermetic) بسیار اهمیت دارد.

عمل وکیوم می‌تواند تا رسیدن به فشار (mmhg7/29-) ادامه یابد. هنگامی که فشار به حد مورد نظر رسید، شیر پمپ خلاء بسته شده و سیستم مدتی به حال خود گذاشته می‌شود تا مشخص شود آیا وکیوم شکسته می‌شود یا خیر؟ (20 دقیقه تا 2 ساعت).

در حالت‌هایی که این فشار تا حدی افزایش می‌یابد و سپس متوقف می‌شود، احتمالاً این امر نشانه وجود آب یا مواد دیگر درون سیستم می‌باشد که بر اثر تبخیر، باعث بالا رفتن فشار از خلاء ایجاد شده می‌گردند. در این صورت وکیوم کردن سیستم باید دوباره تکرار شود. در حالت‌هایی که این فشار به‌تدریج افزایش می‌یابد تا به حدود فشار اتمسفر برسد، احتمالا در مدار نشتی وجود دارد. در این حالت سیستم باید مجدداً تحت فشارگذاری قرار گیرد.

به‌دلیل اینکه عمل وکیوم با پمپ‌خلاء یک عمل بسیار طولانی می‌باشد، برخی از تکنسین‌ها پمپ وکیوم را روشن می‌کنند و به کارهای دیگر پرداخته و یا حتی محل را ترک می‌کنند. در این حالت‌ها باید کاملاً دقت شود تا مشکلی ایجاد نگردد زیرا اگر مثلا پمپ بنا به دلیلی مانند قطع برق یا دلیل دیگری از کار بیافتد، روغن پمپ وکیوم به درون محفظه خلاء شده، کشیده خواهد شد. این روغن که معمولاً بر اساس روغن‌های معدنی(mineral) می‌باشد و با مبردها و روغن‌های آن‌ها (HFC Refrigerants) و (POE orPAG oils) ناسازگار می‌باشند. علاوه بر آن هنگامی که جریان برق دوباره وصل می‌گردد. پمپ با روغن ناکافی شروع به کار خواهد نمود و صدمه خواهد دید. برای جلوگیری از این امر می‌توان یک شیربرقی (Solenoid Valve) از نوع (normally closed) در مسیر جریان قبل از پمپ‌خلاء قرار داد تا در صورتی که جریان برق قطع گردد یا حتی کسی پمپ را خاموش نماید، شیربرقی بسته می‌شود و در نتیجه خلاء ایجاد شده از بین نخواهد رفت و روغن پمپ‌خلاء نیز به درون سیستم نشت نخواهد نمود. باید به این نکته توجه شود که شیربرقی تا حد ممکن دارای دهنه بزرگ باشد تا محدودیت کمتری بر سر راه عبور جریان ایجاد نماید. علاوه بر آن شیربرقی نیز همراه با پمپ‌خلاء فرمان روشن یا خاموش شدن بگیرد

[/av_textblock]